Jest to książka dla nauczycieli, terapeutów i rodziców.

Książka „Jak możemy to zmienić?” autorstwa Gill Brearley, jest odpowiedzią na zapotrzebowanie polskich czytelników. Została napisana na prośbę naszych niepełnosprawnych uczniów w nadziei, że zapoczątkuje zmiany w sposobie myślenia o niepełnosprawności. Uzupełnieniem książki jest broszura „Książeczka dla nauczyciela”, dostępna powyżej. Przeznaczona dla osób, które chciałyby wykorzystać tę problematykę w pracy zawodowej. Autorka opiera się na swym wieloletnim doświadczeniu, obserwacjach i relacjach. „Jak możemy to zmienić?” to nie tylko porcja wiedzy. To połączenie wrażliwości i otwartości na inność, także piękna lekcja kultury, taktu i tolerancji niezbędnych w kontakcie z drugim człowiekiem.

Oto jak sama autorka wyjaśnia genezę powstania książki:

„Pracowałam w Anglii przez prawie sześćdziesiąt lat z osobami, które miały różne rodzaje niepełnosprawności. Najpierw pracowałam jako wolontariusz, potem jako fizjoterapeuta, później jako nauczyciel i terapeuta. Dwadzieścia lat temu zaczęłam odwiedzać dwa albo trzy razy w roku szkoły i ośrodki w Polsce. Doświadczenia te nie tylko nauczyły mnie wielu rzeczy, ale i pobudziły do refleksji. Wszyscy młodzi ludzie oraz nastolatkowie mają pytania dotyczące niezależności, przyjaźni między chłopakiem i dziewczyną, seksu, wyboru stylu życia, uczelni, pracy czy kariery, ubioru i wyglądu – ta lista pytań jest długa. Jeśli nastolatkowie są niepełnosprawni, ich wybory mogą być ograniczone – nie zawsze przez ograniczenia związane z niepełnosprawnością, ale przez to, jak są postrzegani przez rodziców, członków rodziny, rówieśników czy społeczeństwo. Grupa młodych niepełnosprawnych ludzi z Polski przysłała mi szereg pytań dotyczących tego, co ich niepokoi. Są to te same pytania, jakie zadawali mi młodzi ludzie przez wiele lat w Anglii….”

„Nie ma łatwych odpowiedzi, gdyż nie ma łatwych odpowiedzi na żadne ze złych rzeczy, które przytrafiają się w życiu. Nie ma łatwych odpowiedzi, a na niektóre pytania nie ma odpowiedzi w ogóle. Rozmawiałam przez wiele lat z wieloma ludźmi starymi i młodymi, którzy mieli różnego rodzaju niepełnosprawności. Rozmawialiśmy o wielu powszechnych problemach i uczuciach i wiele nas te rozmowy nauczyły. W tej broszurze próbuję odpowiedzieć na niektóre z tych pytań zadawanych dziś przez młodych ludzi, którym przydarzyła się niepełnosprawność.”

Gill Brearley

Dodatkową  rekomendacją dla książki niech będą słowa Marii Piszczek, niekwestionowanego autorytetu w dziedzinie pedagogiki specjalnej:

„W książce zawarte są odpowiedzi Gill Brearley na pytania najczęściej zadawane przez młodzież z niepełnosprawnością ruchową. Są to odpowiedzi ważne nie tylko dla osób z niepełnosprawnością, ale również dla tych wszystkich, którzy chcą je zrozumieć i być z nimi w taki sposób, w jaki one pragną. G. Brearley pisze                      o przysługującym każdemu człowiekowi prawie do godności i autonomii, ale również o odpowiedzialności i o tym jak możemy, nie raniąc innych, wyrażać swój gniew, jak może stać się on naszą siłą. Pisze także o trudnej drodze do samodzielności, o prawie do miłości oraz do związków intymnych.” …

„Gotowość do dojrzałych związków seksualnych, które obejmują współżycie płciowe, osiągamy tylko wówczas, gdy jesteśmy zdolni do miłości. Kochamy drugą osobę i wiemy, że ona nas kocha. Kolejne rozdziały książki są poświęcone samodzielności, zakochaniu oraz prawie osób niepełnosprawnych do podejmowania niezależnych decyzji dotyczących życia seksualnego. Zawarte są w nich odpowiedzi na trudne pytania. Pytania rzadko zadawane rodzicom. Jeśli ktoś nas o coś nie pyta, to nie znaczy, że nie ma żadnych pytań lub, że zna wszystkie odpowiedzi na nie. Wszyscy młodzi ludzie potrzebują rozmów o swojej seksualności.” …

„ Książka G. Brearley jest adresowana do młodych dorosłych z niepełnosprawnością, ale czy jej czytelnikami powinni być tylko oni? Sądzę, że nie, bowiem bez naszego (rodziców, pedagogów, przyjaciół) wsparcia i dialogu z nimi nie zajdą żadne zmiany. Nie mogą samotnie walczyć o coś, co im przysługuje, tak samo, jak każdemu innemu członkowi społeczeństwa.”

Maria Piszczek – Zamiast wstępu

Podejmijmy zatem wyzwanie. ”Jak możemy to zmienić?”. Co możemy zrobić, by młody człowiek z niepełnosprawnością nie czuł się dyskryminowany? By miał prawo do samodzielności, powiedzenia „nie”, do wyrażania i realizacji swych potrzeb? Pierwszym małym krokiem niech będzie przeczytanie tej książki.

Katarzyna Jabłońska